Najprostszym sposobem na obliczanie BMI jest skorzystanie z kalkulatora BMI, który dostępny jest w Internecie. Wystarczy, że zaznaczymy w nim naszą płeć, a w odpowiednie pola wpiszemy aktualną wagę i wzrost, a system obliczy dla nas konkretną wartość wskaźnika. Drugą opcją jest samodzielne obliczanie BMI, korzystając z Zbyt wysoki poziom magnezu w organizmie może prowadzić do: zaparć i zatrzymania moczu (choć w pierwszej kolejności hipermagnezemia może objawić się biegunką i odwodnieniem), trudności z oddychaniem, zaburzeń snu, osłabienia mięśni, mrowienia i drętwienia skóry twarzy, spadku ciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu serca 1. Rola fosforu w organizmie. Fosfor jest bardzo ważnym pierwiastkiem budującym nasze kości i zęby. Właśnie tam fosfor znajduje się w największych ilościach, dlatego jego niedobór może powodować osteoporozę albo wypadanie zębów. Fosfor występuje także w DNA i RNA i jest nośnikiem informacji genetycznych. Fosfor odpowiada Można też samodzielnie obliczyć procentową zawartość tkanki tłuszczowej ( BF ). Wzorem jest następujące działanie matematyczne: • Poziom tkanki tłuszczowej dla kobiet: liczymy a = 4,15 x obwód pasa [cm], b = a / 2,54, c = 0,082 x masa ciała [kg], d = b - c - 76,76, e = masa ciała [kg] x 2,2, Wynik = d/e x 100 W tym celu wykonaj badania na poziom wody w organizmie. Jednym z nich jest analiza składu ciała. Wykonujemy ją przy pomocy odpowiedniego urządzenia, które jest często dostępne w studiach fitness, na siłowniach, u dietetyka i gabinetach lekarskich. Możesz również zdecydować się na zakup specjalnej wagi, która nie tylko wskazuje na Jak działa kalkulator tkanki tłuszczowej? Aby oszacować zawartość tkanki tłuszczowej za pomocą naszego kalkulatora, musisz znać jedynie kilka podstawowych parametrów. Do zmierzenia wszystkich wystarczy miarka krawiecka lub inne, podobne narzędzie (w ostateczności może to być sznurek i linijka). Niezbędne wartości, to: KALKULATOR BODY FAT INDEX (BFI) Kalkulator poziomu tkanki tłuszczowej to przydatne narzędzie, dzięki któremu możesz ustalić, jaki procent Twojego ciała stanowi tłuszcz. Należy pamiętać, że wskaźnik ten nie jest wyznacznikiem Twojej ogólnej sprawności, czy zdrowia, do których określenia bardziej odpowiedni jest BMI indeks. osoby z wodobrzuszem, niewydolnością nerek lub innymi chorobami wpływającymi na nadmierne zatrzymywanie wody w organizmie, osoby niepełnosprawne ruchowo. U tej grupy, antagonistycznie do sportowców, ze względu na obniżoną zawartość mięśni, BMI może dawać fałszywie poprawne wyniki, mimo zbyt dużej zawartości tkanki tłuszczowej. Zapotrzebowanie na białko zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, poziom aktywności fizycznej i cel diety. Zwykle zaleca się spożycie 0,8-1,2 g białka na kilogram masy ciała dziennie. Dla osób aktywnych fizycznie i trenujących może to być większa ilość, wynosząca nawet 1,5-2 g na kilogram masy ciała dziennie. Budowanie tkanki mięśniowej wymaga odpowiednio dużej ilości kalorii w diecie, a to z kolei działa na niekorzyść procesu utraty tkanki tłuszczowej. W związku z tym często wymagane jest rozdzielenie tego procesu na fazy – i najpierw zredukowanie ilości tkanki tłuszczowej w organizmie, a dopiero później skupienie się na budowie ea3nsOX. BMI to wskaźnik do określania nadwagi i otyłości (Body Mass Index). Niestety wskaźnik ten nie uwzględnia wieku, podziału na płci czy poziomu aktywności fizycznej, zatem normy BMI nie zawsze powinny mieć zastosowanie. Jakie są podstawowe normy BMI? Zakres norm BMI jest ujednolicony dla kobiet i mężczyzn, a także dla wszystkich grup wiekowych. Wzór na obliczanie BMI to dzielenie masy ciała w kilogramach przez wzrost w metrach do kwadratu. Normy podstawowe tego wskaźnika są następujące: 40 – otyłość III stopnia Występuje także klasyfikacja rozszerzona wskaźnika BMI – w niej rozdziela się na podtypy także niedowagę na: wygłodzenie, wychudzenie i niedowagę. Czym jest wskaźnik BMI i jak powstał? BMI to prosty wskaźnik informujący nas o ewentualnej niedowadze, nadwadze i otyłości. Został utworzony już w II połowie XIX wieku przez belgijskiego statystyka Queteleta, który to wykazał zależność, że masa ciała rośnie proporcjonalnie do kwadratu wzrostu człowieka w metrach. Od 1985 roku National Health Institute (NHI) wykorzystuje wskaźnik BMI do definiowania otyłości i za początek tego stanu uznał wartość 27,8 dla mężczyzn, natomiast dla kobiet – 27,3. Zaś w 1998 roku NHI wytyczyło wspólne normy dla obu płci, określając otyłość od wartości 30 BMI. Świat nauki krytykuje takie postępowanie, gdyż takie ujednolicenie nie jest indywidualne dla każdej osoby, jeżeli nie uwzględnimy np. wieku, płci czy przebytych chorób. Jednak do dziś, mimo wszystko, World Health Organisation (WHO) uznaje wskaźnik BMI w takiej postaci do określania otyłości w badaniach na całym świecie. Dlaczego natomiast naukowcy krytykują tak bardzo owe ujednolicenie wskaźnika BMI? Dlaczego uważają, że nie ma on zastosowania w wielu grupach? Wyjaśniam poniżej. BMI u dzieci i młodzieży – siatki centylowe Wskaźnik BMI w dużej mierze koreluje z całkowitą zawartością tłuszczu w organizmie – wykorzystuje się go zatem w ocenie tego, jak bardzo otłuszczony jest organizm w wieku rozwojowym. U dzieci rozwijających się prawidłowo zauważalne są zmiany wskaźnika BMI proporcjonalnie do ich wieku. Początkowo – w okresie noworodkowym i niemowlęcym – obserwuje się wzrost tego wskaźnika, natomiast później dochodzi do jego obniżania się, aż do ok. 5. roku życia – wówczas BMI osiąga minimalne wartości. Po tym czasie następuje z kolei systematyczne zwiększanie się BMI. Ponieważ zmiany w organizmie młodego człowieka są bardzo częste, do oceny niedowagi, nadwagi lub otyłości wykorzystuje się u dzieci i młodzieży nieco inny wskaźnik BMI – w postaci siatek centylowych. Siatki centylowe definiują otyłość powyżej 95. centyla (taką też klasyfikację uznaje WHO, natomiast w Polsce Instytut Matki i Dziecka definiuje otyłość powyżej 97. centyla). Aktualnie rekomenduje się stosowanie nieco niższych progów do określania nadwagi (85. centyl) oraz otyłości (95. centyl). Wskaźnik BMI według siatek centylowych ma niestety pewne ograniczenia w grupie dzieci i młodzieży. Naukowcy zwracają np. uwagę, że nie powinno się przypisywać mu możliwości określenia zawartości tkanki tłuszczowej we wciąż rozwijającym się organizmie. Zmienia się ponadto bardzo dynamicznie wysokość ciała w tej grupie wiekowej, zatem BMI nie jest w stanie odzwierciedlić tego, jaka jest rzeczywista wartość proporcji masy ciała do wysokości. Ponadto wartości BMI są mocno uśrednione. Z tego powodu, jeżeli są podejrzenia występowania zaburzeń w masie ciała lub wzroście, rekomenduje się dokonywanie dokładniejszych pomiarów. BMI nie ma zastosowania u sportowców W przypadku sportowców, a zwłaszcza tych, którzy uprawiają sporty siłowe, normy BMI nie mają zastosowania, gdyż zwykle wskaźnik ten mieści się w przedziale nadwagi lub otyłości, gdyż skala ta nie uwzględnia np. masy tkanki mięśniowej z osobna, tylko ogólną masę ciała. Osoby bardzo aktywne fizycznie, które dodatkowo posiadają dobrze rozbudowaną tkankę mięśniową, są często kwalifikowane, według BMI, jako osoby otyłe, podczas gdy ich zwiększona masa ciała wynika z lepszej muskulatury, a nie nadmiaru tkanki tłuszczowej. Wskazuje się zatem, że BMI nie ma zastosowania, jeśli chodzi o ocenę otłuszczenia organizmu. Podobnie jest w przypadku sportowców wytrzymałościowych, którzy to mają zwykle obniżone BMI i kwalifikuje ich do niedowagi, a nawet wygłodzenia, natomiast i w tym przypadku nie jest to miarodajny wskaźnik zawartości tkanki tłuszczowej czy mięśniowej. BMI w ciąży nie jest wiarygodny? Również dla kobiet w ciąży nie powinno się stosować wskaźnika BMI. Dlaczego? Podczas ciąży konieczne jest zastosowanie rekomendowanego przyrostu masy ciała, w zależności od tego, jakie BMI miała kobieta przed ciążą. Kobiety ciężarne nie powinny zatem sugerować się normami BMI, tylko tym, jaki jest optymalny przyrost masy ciała. Według Institute of Medicine, przyrost ten dla kobiet, które miały przed ciążą BMI poniżej 19,8, powinien wynosić od 12,4 do 18 kg. Kobiety, które przed ciążą były otyłe (wskaźnik BMI powyżej 29), powinny przytyć w ciąży nie więcej niż 6 kg. Dla kobiet w ciąży opracowano jeszcze inny podział optymalnego przyrostu masy ciała (opracowanie przez WHO). I tak kolejno: kobiety z BMI poniżej 19,8 przed ciążą powinny przytyć od 12,5 do 18 kg, kobiety z BMI w nomie (19,8-24,9) przed ciążą powinny przytyć od 11,5 do 16 kg, kobiety z BMI między 25-29,9 przed ciążą (nadwaga) powinny przytyć od 7 do 11 kg, kobiety otyłe przed ciążą (BMI powyżej 30) powinny przytyć maksymalnie 6,8 kg. Jakie są inne możliwości oceny otłuszczenia organizmu, poza BMI? Dla wyżej wymienionych grup wiekowych BMI, jak widać, nie ma do końca zastosowania, szczególnie dla sportowców, gdyż nie uwzględnia on z osobna tkanki mięśniowej i tłuszczowej. Wskaźnik ten natomiast spełni swoją rolę w określeniu np. odsetka osób otyłych do badań statystycznych, z kolei naukowcy wskazują, że nie powinno się go stosować jako jedynego wskaźnika do oceny stanu zdrowia jednostki, gdyż jest on zbyt mało dokładny (np. nie ma zróżnicowania pod kątem wieku czy płci). Jakie są zatem alternatywne metody? Do oceny zawartości tkanki tłuszczowej można wykorzystać Pomiar grubości fałdu skórnego – pomiaru dokonuje się w połowie długości mięśnia trójgłowego ramienia, a także nad grzbietem łopatki i w okolicach pępka. Algorytm Slaughtera – ma zastosowanie u dzieci. Polega na pomiarze fałdów skórnych, dodatkowo stosując wzór matematyczny, aby obliczyć zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. BIA (bioimpedancja elektryczna) – metoda ta polega na zmierzeniu impedancji, czyli oporu elektrycznego, który występuje w organizmie (tkanka tłuszczowa praktycznie nie przewodzi prądu). Metoda ma zastosowanie w każdej grupie wiekowej i u obu płci. Można ją zastosować także u wszystkich, bez względu na stan zdrowia. Pomiar ten jest uznawany za bardzo dokładny. WHR – metoda ta jest nazywana potocznie wskaźnikiem talia-biodra. Polega na pomiarze obwodu pasa i obwodu bioder, po czym dokonuje się odpowiednich obliczeń określających stosunek obu obwodów względem siebie. Waist Circumference (WC) – polega na pomiarze obwodu talii na wysokości pępka. Wskaźnik ten dobrze ocenia także ryzyko rozwoju chorób układu krążenia i zespołu metabolicznego – także u dzieci. Body Adiposity Index (BAI) – to jeden z najnowszych wskaźników określających zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie (zaproponowano go w 2011 roku). Oblicza się go, dzieląc obwód bioder przez wysokość ciała i odejmując od uzyskanego wyniku liczbę 18. Naukowcy sądzą, że wskaźnik ten jest dokładniejszy od BMI, jeśli chodzi o ocenę odsetka zawartości tkanki tłuszczowej. Wskaźnik BAI jest po tym względem porównywany do badania DEXA. Potrzeba jednak dalszych badań, aby jednoznacznie stwierdzić jego przydatność we wszystkich grupach wiekowych i wszystkich narodowości (na razie zanalizowano jego zastosowanie u osób dorosłych mieszkających w USA). Jakie są statystyki światowe, według wskaźnika BMI? Jak wspomniałam, wskaźnik BMI jest bardzo przydatny do oceny odsetka osób z nadwagą i otyłością, na potrzeby danych statystycznych (epidemiologicznych). Według danych z 2016 roku (źródło: WHO), na świecie z nadwagą zmaga się ponad 1,9 mld osób powyżej 18. roku życia. Z liczby tej aż 650 mln osób to osoby otyłe, z czego 39% stanowią mężczyźni, a 40% kobiety. Inaczej mówiąc, na całym świecie aż 13% populacji jest otyła. Szczególnie niepokojące są statystyki dotyczące dzieci i młodzieży. W 2016 roku opublikowano raport, z którego wynika, że ponad 340 mln dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 19 lat jest otyła lub ma nadwagę. Otyłość dzieci na całym świecie wynosi: 6% populacji dziewcząt oraz 8% populacji chłopców. Dane dotyczące nadwagi i otyłości w Polsce również nie są zadowalające – zostały opublikowane w 2017 roku przez Biuro Analiz Sejmowych. Według nich, Polska znajduje się w czołówce (!) krajów europejskich, jeśli chodzi o otyłość i nadwagę. Osoby otyłe i z nadwagą w Polsce, według tego raportu, stanowią aż 36,6%, przy czym 16,7% populacji Polski powyżej 15. roku życia również zmaga się z otyłością i nadwagą. Inaczej mówiąc, ponad 50% Polaków ma nadmiernie otłuszczony organizm. Dla porównania, w 2004 roku problem ten dotyczył zaledwie 29,6 % społeczeństwa. Bibliografia Zgliczyński W.; Nadwaga i otyłość w Polsce; Biuro Analiz Sejmowych 15 III 2017. Nawarycz T., Ostrowska- Nawarycz L.; Wskaźnik masy ciała u dzieci i młodzieży łódzkiej w wieku szkolnym; Polski merkuriusz lekarski: organ Polskiego Towarzystwa Lekarskiego- November 2017. Kurowska M., Przybylska D., Przybylski P.; Otyłość i nadwaga w populacji rozwojowej; Hygeia Public Health 2012, 47(1): 28-35. Stupnicki R.; Relacje wagowo- wzrostowe i stosowanie wskaźnika BMI u dzieci i młodzieży; e-wydawnictwo Narodowego Centrum Badania Kondycji Fizycznej. Endokrynologia Otyłość, Zaburzenia Przemiany Materii 2007, tom 3, nr 4, s. 79-84. Dla wielu mężczyzn osiągnięcie jednocyfrowej tkanki tłuszczowej jest postrzegane jako sprawność fizyczna „Święty Graal; bezpośredni rezultat sumiennego treningu i precyzyjnego odżywiania. Ale utrata tkanki tłuszczowej i pokazanie sześciopaku może być przedsięwzięciem, którego osiągnięcie zajmuje miesiące (a nawet lata). W tym przypadku i zakładamy, że wiesz, że nie możesz „wycelować” lub miejscowo zredukować tłuszczu. Nie możesz też prześcignąć złej diety składającej się z dań na wynos, kufli po pracy i słodkich smakołyków z kilkoma sesjami na siłowni, nieważne jak są energiczne. Aby otrzymać sześciopak, musisz się zaangażować. Trudne. Subskrybuj Zdrowie mężczyzn Wielka Brytania „Upuszczenie tkanki tłuszczowej to trudne pytanie” – mówi Louis Rennocks, współzałożyciel IRL i internetowego studia boksu Boxx oraz trener odchudzania. „Chodzi o to, aby być konsekwentnym i zdyscyplinowanym. To się nie stanie w ciągu nocy, ale stawiaj sobie małe cele, a osiągniesz cel. Mam zamiar schudnąć od 1 do 2 funtów tygodniowo przez okres 10–12 tygodni i zwiększam swoją aktywność więcej poziomów, chodząc i zwiększając intensywność moich sesji na siłowni. Będziesz musiał na chwilę odciąć się od niezdrowego jedzenia i dań na wynos, trzymać się z dala od cukrów i alkoholu. To maraton, a nie sprint, więc zachowaj spójność i pracuj do końca celu. ” Poniżej znajduje się sześć przykładów typowej męskiej sylwetki, które powinny pomóc Ci określić, jak blisko jesteś osiągnięcia upragnionego sześciopaku i jak daleko jeszcze musisz zajść. Dołączyliśmy również wskazówki, jak mierzyć i jak obniżyć procent tkanki tłuszczowej, na wypadek, gdybyś „miał dość robienia tego„ jedynego sześciopaku, jaki mam, jest w lodówce ”. Ta treść jest importowana z Instagrama. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej. Ta treść jest importowana z YouTube. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej. Jaki procent tkanki tłuszczowej muszę zobaczyć sześciopak? Jak wygląda 30% tkanki tłuszczowej W przypadku mężczyzn w wieku od 20 do 39 lat, cokolwiek powyżej 25% tkanki tłuszczowej jest klasyfikowane jako otyłe. Dla mężczyzn w wieku 40 lat i starszych jest to 28 procent. Generalnie uważany za nadmierny dla mężczyzn i kobiet, 30% tkanki tłuszczowej powoduje, że jesteś na „etapie ryzyka”, co może prowadzić do chorób serca i problemów sercowo-naczyniowych. Ale co z BMI? O ile nie jesteś kulturystą lub sportowcem – może jedno i drugie – wysokie BMI zwykle koreluje z wysokim odsetkiem tkanki tłuszczowej, więc skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym, aby uzyskać dokładny odczyt. Przykro nam to mówić, nie zobaczysz żadnych oznak abs sześciopaku przy 30% zawartości tkanki tłuszczowej. Ta treść jest importowana z {embed- Nazwa}. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej. Jak wygląda 25% tkanki tłuszczowej Ponownie, jest to kamień milowy w określeniu, czy masz obecnie niezdrową sylwetkę. Nie jest to tak niebezpieczne jak bycie powyżej 30%, ale mężczyźni z około 25% tkanki tłuszczowej nadal mają znaczną nadwagę. Jednak mogą one mieć również akceptowalną ilość masy mięśniowej. Ogólnie mężczyzna z 25% tkanki tłuszczowej nadal będzie wyglądał na nadwagę, ponieważ mięsień pod spodem będzie pokryty tłuszczem podskórnym. Jakie 20% Wygląda na tkankę tłuszczową Wtedy rzeczy zaczynają wyglądać bardziej obiecująco. W tym przedziale mężczyźni prawdopodobnie będą wyglądać na trochę „chudego tłuszczu” – co jest wynikiem słabego stosunku mięśni do tkanki tłuszczowej – i trochę bardziej miękkich. Ale w życiu jest coś więcej niż sześciopak, a zawartość tłuszczu w organizmie do 20% jest uważana za zdrową i pomoże powstrzymać choroby związane z wyższym poziomem tkanki tłuszczowej. Jak wygląda 15% tkanki tłuszczowej Jednym słowem – szczupły. A przynajmniej zaczyna wyglądać na szczupłego. Może gdzieś pomiędzy Joe Wicksem a Wolverine’em. Przy około 15 procentach tkanki tłuszczowej, mężczyźni zaczynają widzieć kształt i definicję mięśni, zauważając zmiany w skład ciała i zapasy tłuszczu. Twoje ramiona i ramiona też są bardziej unaczynione. Jesteś teraz na dobrej drodze po sześciopak. mihailomilovanovicGetty Images Jak wygląda 10% tkanki tłuszczowej Ogólna zasada mówi, że 10% tkanki tłuszczowej to najbezpieczniejsze wystarczająco szczupły, aby pokazać mięśnie – w tym sześciopak – i widzisz swoje żyły od ramion po dłonie, ale nie jesteś tak postrzępiony, aby stał się przezroczysty. W końcu potrzebujesz tłuszczu, a posiadanie przynajmniej części tkanki tłuszczowej jest absolutnie niezbędne dla normalnego funkcjonowania organizmu. Zejdź poniżej 10% tkanki tłuszczowej i wkrocz do świata kulturystów, gwiazd Love Island i elitarnych sportowców… Jak wygląda 8% tkanki tłuszczowej (lub poniżej) … co prowadzi do jednocyfrowego poziomu tkanki tłuszczowej, naszego następnego i ostatniego przystanku. Uzyskanie pożądanego jednocyfrowego poziomu tkanki tłuszczowej jest zwykle zarezerwowane dla kierowców wyścigowych poszukujących optymalnej waga, modelki fitness przygotowujące się do zdjęć – które najprawdopodobniej również były odwodnione i wyczerpane w ciągu ostatniego tygodnia – lub aktorzy z Hollywood w określonych scenach. Musisz pamiętać, że chociaż jednocyfrowe są estetyczne dla wielu osób, dla większości nie jest to praktyczne. W rzeczywistości nawet kulturyści często tracą jednocyfrową ilość tkanki tłuszczowej tylko po to, aby mocno tygodnie poprzedzające zawody. Utrata mięśni, kurczenie się narządów, uszkodzenie układu nerwowego, odwodnienie i delikatna struktura kości to bardzo realne zagrożenia związane z niską zawartością tkanki tłuszczowej. Jeśli taki jest Twój cel, musisz podchodź ostrożnie i pod nadzorem. Jak obliczyć procent tkanki tłuszczowej Nie ma najlepszego sposobu obliczania procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i szczerze mówiąc, żadna metoda nie jest idealna. Mimo to, konsekwentny, nieprawidłowy odczyt tkanki tłuszczowej nadal powie Ci, czy idziesz w górę czy w dół, więc biorąc pod uwagę, oto 5 sposobów obliczania procentowej zawartości tkanki tłuszczowej. Tłuszcz w ciele Suwmiarki – Suwmiarki mierzą grubość podskórnej tkanki tłuszczowej. Pomiary można wykonywać z 3 lub 7 punktów na ciele. Analiza impedancji bioelektrycznej – Przez ciało przesyłany jest bezpieczny sygnał elektryczny, a następnie system oblicza procent tkanki tłuszczowej na podstawie reakcji organizmu. Pomiary obwodu ciała – Instytucje takie jak armia amerykańska obliczają procent tkanki tłuszczowej za pomocą obliczeń, które wymagają od rekrutów pomiarów obwodu, wieku i wzrostu. Ważenie hydrostatyczne – ta metoda, znana również jako ważenie pod wodą, szacuje zawartość tłuszczu w organizmie na podstawie wyporu w wodzie. Kapsuła na ciało – ta metoda ponownie szacuje skład ciała na podstawie gęstości, ale tym razem używając powietrza zamiast wody. Jak obniżyć Yo Procent tkanki tłuszczowej w organizmie Zmniejszysz procent tkanki tłuszczowej, zarządzając zarówno dietą, jak i reżimem ćwiczeń, ale w skrócie, jeśli masz deficyt kalorii, spalasz więcej kalorii niż je spożywasz, procent tkanki tłuszczowej spadnie. Możesz zacząć od kalkulatora TDEE online, aby obliczyć, ile kalorii potrzebujesz, a następnie zmniejszyć to o około 100-200 kcal, aby zacząć tracić na wadze. Mógłbyś zrobić coś gorszego niż dodanie do rutyny ćwiczeń o wysokiej intensywności. Wykonaj następujące ćwiczenia, a „sześciopak powinien pojawić się w mgnieniu oka. Kompletny program do spalania tłuszczu i budowania mięśni prosty obwód masy ciała, który usuwa tkankę tłuszczową Doskonałe zakończenie treningu spalającego tłuszcz 20-minutowy trening spalający tkankę tłuszczową Zapisz się do newslettera Men 's Health i rozpocznij swój domowy plan ciała. Podejmij pozytywne kroki, aby stać się zdrowszym i silniejszym psychicznie dzięki wszystkim najlepszym poradom dotyczącym fitnessu, budowania mięśni i odżywiania dostarczonym do skrzynki odbiorczej. ZAREJESTRUJ SIĘ Efektywne treningi w domu, podnoszące na duchu historie, łatwe przepisy i porady, którym możesz zaufać, zasubskrybuj Men’s Health UK. SUBSKRYBUJ Edward CooperEd Cooper jest zastępcą redaktora cyfrowego w Men’s Health UK. Pisze i redaguje o wszystkim, o czym chcesz wiedzieć – od technologii po fitness, zdrowie psychiczne, styl, jedzenie i wiele więcej. Ta zawartość jest tworzona i utrzymywana przez osobę trzecią i importowana do tego aby pomóc użytkownikom podać adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji o tej i podobnych treściach na BMI, czyli wskaźnik masy ciała, to popularne narzędzie do kontroli masy ciała. Stosowane jest zarówno przez lekarzy, dietetyków, jak i samych zainteresowanych do sprawdzenia, czy masa ciała jest prawidłowa, czy też dana osoba ma niedowagę, nadwagę lub otyłość. Obliczenie BMI jest bardzo proste, zwłaszcza że wiele stron udostępnia kalkulator BMI. Czy jednak obliczanie tego wskaźnika ma sens u osoby o aktywnej? BMI – najważniejsze informacje BMI (Body Mass Index) to jedna z najbardziej rozpowszechnionych i najczęstszych metod oceny masy ciała. Pozwala na szybkie sprawdzenie, czy dana osoba ma prawidłową masę ciała i dobranie odpowiedniej diety oraz rodzaju treningów. Wzór na BMI jest niezwykle prosty: BMI = masa ciała/wzrost do kwadratu. Przy czym masę ciała należy podać w kg, a wzrost w metrach. Prawidłowa wartość BMI wynosi 18,5 – 24,9, o nadwadze mówimy, gdy wynik wskazuje wartość 25 – 29,9, a o otyłości, gdy BMI wynosi więcej niż 30. Wskaźnika tego nie stosuje się u kobiet w ciąży. Natomiast w przypadku dzieci i młodzieży wynik należy nanieść na odpowiednią siatkę centylową i przy jej pomocy dokonać interpretacji, gdyż podane wcześniej normy dotyczą jedynie osób dorosłych. Czy warto obliczać BMI u osoby aktywnej? Wartość wyników wyliczania BMI zależy od rodzaju uprawianej aktywności i składu ciała. Jeśli dana osoba ma w swoim życiu dużo ruchu, ale są to głównie sporty wytrzymałościowe, uprawiane w formie rekreacyjnej, to BMI może być dobrą metodą na określanie zmian zachodzących w ciele. Jednak, jeśli treningi są głównie siłowe, a ich objętość i częstotliwość jest wysoka, to na pewnym etapie, gdy zawartość mięśni w organizmie jest już bardzo duża, to obliczanie BMI nie ma sensu i nie daje wiarygodnych wyników. BMI a wysoka zawartość mięśni BMI bierze pod uwagę, jedynie ogólną masę ciała, a nie skład organizmu. To oznacza, że nawet jeśli tkanka tłuszczowa jest na prawidłowym poziomie, a wysoka jest zawartość mięśni, to BMI może wskazać nadwagę lub nawet otyłość. Dlatego nie zaleca się wyliczania BMI dla osób, które są bardzo aktywne, a ich treningi nastawione są na rozbudowę masy mięśniowej. W takim przypadku zmiany zachodzące w organizmie pod wpływem diety i treningów lepiej kontrolować za pomocą pomiarów obwodów lub analizy składu ciała. Ważna jest również wizualna ocena ciała. Continue Reading Wskaźnik BMI nie kojarzy nam się najlepiej. Na ogół, gdy musimy go sprawdzić, coś nie tak dzieje się z naszym organizmem, a mówiąc krótko – masa ciała wymyka nam się spod kontroli. Dlaczego każdy z nas powinien śledzić swój wskaźnik BMI i w których przypadkach wynik może wyjść zakłamany? BMI (Body Mass Index) to współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczanie tego wskaźnika służy do przybliżonego zobrazowania zawartości tłuszczu w organizmie. Dzięki uzyskanemu wynikowi lekarze mogą oceniać u konkretnych pacjentów ryzyko pojawienia się groźnych chorób związanych z niedowagą, nadwagą lub otyłością. Jaka jest międzynarodowa klasyfikacja BMI dla osób dorosłych? Obejrzyj wideo: Swoje BMI wylicza się dzieląc aktualną masę ciała przez wysokość ciała wyrażoną w metrach podniesioną do kwadratu. BMI porównuje wagę do wzrostu. Jeśli BMI wynosi od 25 do 29,9, mamy nadwagę, ale nie jesteśmy otyli. Wskaźnik BMI wynoszący 30 lub więcej świadczy już o otyłości. Wynik ilorazu wskazuje na ilość tkanki tłuszczowej w organizmie: poniżej 18,5 – niedowaga. Przyczyną może być bulimia, anoreksja, choroba nowotworowa. między 18,5 a 25 – wartość prawidłowa. Jeśli otrzymamy taki wynik, oznacza to, że nasza waga jest właściwie idealna. między 25 a 30 – nadwaga. To moment, w którym powinniśmy zacząć zmieniać swoje nawyki żywieniowe i zacząć więcej się ruszać. między 30 a 35 – otyłość I stopnia. Istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia chorób związanych z otyłością. między 35 a 40 – otyłość II stopnia. W tym przypadku występuje duże ryzyko wystąpienia chorób związanych z otyłością. powyżej 40 – skrajna otyłość (otyłość III stopnia). Osoby, których indeks masy ciała przekroczył tę wartość, potrzebują profesjonalnej pomocy lekarskiej. W przypadku osób intensywnie trenujących wynik BMI może być nieco zakłamany, ponieważ mięśnie ważą więcej niż tłuszcz. Dlatego BMI może wskazywać na nadwagę, choć wizualnie osoba nie wygląda na kogoś z nadwagą. W takiej sytuacji warto wykonać szczegółową analizę składu ciała. W trakcie tego badania można wyszczególnić: całkowitą ilość wody w organizmie (ang. total body water, TBW), wewnątrzkomórkową ilość wody w organizmie (ang. intra-cellular body water, ICW), zewnątrzkomórkową ilość wody w organizmie (ang. extracellular body water, ECW), komórkową masę ciała (ang. body cell mass, BCM), tkankę tłuszczową (ang. body fat mass, FM), tkankę mięśniową (ang. fat-free body mass, FFM). Analiza składu ciała pozwala także obliczyć masę kostną, co jest wyjątkowo przydatne, jeśli występuje i nas ryzyko rozwoju osteoporozy. Czytaj też:Jesz zdrowo, ale nie chudniesz? Najprawdopodobniej popełniasz ten podstawowy błąd Źródło: X-news / Zdrowie Wprost